Nazywana bywa także niepełnosprawnością sprzężoną. Dotknięta nią osoba cierpi zarówno na upośledzenie umysłowe – stanowiące u niej niepełnosprawność dominującą – jak i ruchowe (niedowłady, porażenia). Czasem pojawia się również niepełnosprawność wzrokowa i/lub słuchowa. Rehabilitacja osoby z głęboką wieloraką niepełnosprawnością trwa do końca życia. Celem rehabilitacji jest nawiązanie komunikacji z pacjentem, zaspokojenie jego potrzeby ruchu oraz stymulacja polisensoryczna (wielozmysłowa). Ważne jest również podkreślenie mocnych stron osoby chorej i jej optymalny rozwój (w takim zakresie, jaki możliwy jest do osiągnięcia). Ponadto w fizjoterapii skupiamy się na zwiększaniu stopnia ruchomości stawowej, siły mięśniowej i funkcjonalności, uczymy więc chorego chwytu czy zmian pozycji. Istotna jest także profilaktyka przeciwzakrzepowa i przeciwodleżynowa, wreszcie – stymulacja oddechowa.